تصفیه آب پلیمری چیست؟

پلیمر چیست؟
پلیمرهاترکیباتی هستند که از مولکول هایی ساخته شده اند که به صورت زنجیره ای به هم متصل شده اند. این زنجیره ها معمولا طولانی هستند و می توان برای افزایش اندازه ساختار مولکولی تکرار کرد. مولکول های منفرد در یک زنجیره مونومر نامیده می شوند و ساختار زنجیره را می توان به صورت دستی دستکاری یا اصلاح کرد تا به خواص و ویژگی های خاص دست یافت.
ایجاد خاک رس مدلسازی چند منظوره، کاربرد ساختارهای مولکولی پلیمری اصلاح شده است. اما در این مقاله به پلیمرها در صنعت می پردازیم.به طور خاص تصفیه آب پلیمری

چگونه می توان از پلیمرها در تصفیه آب استفاده کرد؟
پلیمرها در تصفیه فاضلاب بسیار مفید هستند. در یک مفهوم اساسی، نقش این زنجیره های مولکولی جداسازی جزء جامد فاضلاب از جزء مایع آن است. هنگامی که دو جزء فاضلاب از هم جدا شدند، تکمیل فرآیند با جداسازی جامد و تصفیه مایع آسان‌تر است و آب تمیز باقی می‌ماند تا بتوان آن را به طور ایمن یا برای سایر کاربردهای صنعتی دفع کرد.
از این نظر، یک پلیمر یک لخته ساز است - ماده ای که با مواد جامد معلق در آب واکنش می دهد و توده هایی به نام لخته تشکیل می دهد. این در فرآیندهای تصفیه فاضلاب بسیار مفید است، بنابراین پلیمرها اغلب به تنهایی برای فعال کردن لخته سازی استفاده می شوند که می تواند به راحتی مواد جامد را حذف کند. با این حال، برای به دست آوردن بهترین نتیجه از این فرآیند، لخته های پلیمری اغلب همراه با منعقد کننده ها استفاده می شوند.
منعقد کننده ها فرآیند لخته سازی را به سطح بعدی می برند و لخته ها را با هم جمع می کنند تا یک لایه ضخیم از لجن را تشکیل دهند که سپس می توان آن را جدا کرد یا بیشتر درمان کرد. لخته سازی پلیمری می تواند قبل از افزودن منعقد کننده ها اتفاق بیفتد یا می توان از آن برای تسریع فرآیند انعقاد الکتریکی استفاده کرد. از آنجایی که انعقاد الکتریکی هم مزایا و هم معایب دارد، استفاده از لخته‌سازهای پلیمری برای بهینه‌سازی فرآیند پیشنهادی جذاب برای مدیران تأسیسات است.

انواع پلیمرهای تصفیه آب
تصفیه آب پلیمری بسته به نوع مونومر مورد استفاده برای تشکیل زنجیره پلیمری می تواند به روش های مختلفی عمل کند. پلیمرها به طور کلی به دو دسته کلی تقسیم می شوند. آنها کاتیونی و آنیونی هستند و به بارهای نسبی زنجیره های مولکولی اشاره می کنند.

پلیمرهای آنیونی در تصفیه آب
پلیمرهای آنیونی دارای بار منفی هستند. این امر آنها را به ویژه برای لخته سازی جامدات غیر آلی مانند خاک رس، سیلت یا سایر اشکال خاک از محلول های زباله مناسب می کند. پساب حاصل از پروژه های معدنی یا صنایع سنگین ممکن است غنی از این محتوای جامد باشد، بنابراین پلیمرهای آنیونی ممکن است به ویژه در چنین کاربردهایی مفید باشند.

پلیمرهای کاتیونی در تصفیه آب
از نظر بار نسبی، یک پلیمر کاتیونی اساساً مخالف پلیمر آنیونی است زیرا دارای بار مثبت است. بار مثبت پلیمرهای کاتیونی آنها را برای حذف جامدات آلی از محلول ها یا مخلوط های فاضلاب ایده آل می کند. از آنجایی که لوله های فاضلاب شهری تمایل دارند حاوی مقادیر زیادی مواد آلی باشند، پلیمرهای کاتیونی اغلب در تصفیه خانه های فاضلاب شهری استفاده می شوند، اگرچه تاسیسات کشاورزی و صنایع غذایی نیز از این پلیمرها استفاده می کنند.

پلیمرهای کاتیونی رایج عبارتند از:
پلی دی متیل دی آلیل آمونیوم کلرید، پلی آمین، پلی اکریلیک اسید/ پلی آکریلات سدیم، پلی آکریل آمید کاتیونی و غیره.