هنگام بررسی شماتصفیه فاضلاببرای فرآیند تصفیه فاضلاب، ابتدا باید مشخص کنید که برای برآورده کردن الزامات تخلیه، چه چیزی را باید از آب حذف کنید. با تصفیه شیمیایی مناسب، میتوانید یونها و جامدات محلول کوچکتر و همچنین جامدات معلق را از آب حذف کنید. مواد شیمیایی مورد استفاده در تصفیهخانههای فاضلاب عمدتاً شامل موارد زیر هستند: تنظیمکننده pH، منعقدکننده،لخته ساز.
لختهساز
فلوکولانتها در طیف وسیعی از صنایع و کاربردها برای کمک به حذف مواد جامد معلق از فاضلاب با متمرکز کردن آلایندهها به صورت ورقهها یا "لختهها" که روی سطح شناور میشوند یا در کف تهنشین میشوند، استفاده میشوند. همچنین میتوان از آنها برای نرم کردن آهک، تغلیظ لجن و آبگیری مواد جامد استفاده کرد. فلوکولانتهای طبیعی یا معدنی شامل سیلیس فعال و پلیساکاریدها هستند، در حالی که فلوکولانتهای مصنوعی معمولاًپلی آکریل آمید.
بسته به بار و ترکیب شیمیایی فاضلاب، لختهسازها ممکن است به تنهایی یا همراه با منعقدکنندهها مورد استفاده قرار گیرند.فلوکولانتها با منعقدکنندهها متفاوت هستندبه این صورت که آنها معمولاً پلیمر هستند، در حالی که منعقدکنندهها معمولاً نمک هستند. اندازه مولکولی (وزن) و چگالی بار آنها (درصد مولکولهای دارای بار آنیونی یا کاتیونی) میتواند برای "متعادل کردن" بار ذرات موجود در آب و ایجاد خوشهبندی و دهیدراته شدن آنها تغییر کند. به طور کلی، لختهسازهای آنیونی برای به دام انداختن ذرات معدنی استفاده میشوند، در حالی که لختهسازهای کاتیونی برای به دام انداختن ذرات آلی استفاده میشوند.
PH تنظیم کننده
برای حذف فلزات و سایر آلایندههای محلول از فاضلاب، میتوان از تنظیمکننده pH استفاده کرد. با افزایش pH آب و در نتیجه افزایش تعداد یونهای هیدروکسید منفی، این امر باعث میشود یونهای فلزی با بار مثبت با این یونهای هیدروکسید با بار منفی پیوند برقرار کنند. این امر منجر به فیلتر شدن ذرات فلزی متراکم و نامحلول میشود.
منعقدکننده
برای هر فرآیند تصفیه فاضلاب که مواد جامد معلق را تصفیه میکند، منعقدکنندهها میتوانند آلایندههای معلق را برای حذف آسان، متراکم کنند. منعقدکنندههای شیمیایی مورد استفاده برای پیشتصفیه فاضلاب صنعتی به یکی از دو دسته آلی و معدنی تقسیم میشوند.
منعقدکنندههای معدنی مقرونبهصرفه هستند و میتوانند برای طیف وسیعتری از کاربردها مورد استفاده قرار گیرند. آنها بهویژه در برابر آب خام با هرگونه کدورت کم مؤثر هستند و این کاربرد برای منعقدکنندههای آلی مناسب نیست. هنگامی که به آب اضافه میشوند، منعقدکنندههای معدنی از آلومینیوم یا آهن رسوب میکنند، ناخالصیهای موجود در آب را جذب کرده و آن را تصفیه میکنند. این به عنوان مکانیسم "جارو کردن و لختهسازی" شناخته میشود. اگرچه مؤثر است، اما این فرآیند مقدار کل لجنی را که باید از آب حذف شود، افزایش میدهد. منعقدکنندههای معدنی رایج شامل سولفات آلومینیوم، کلرید آلومینیوم و سولفات فریک هستند.
منعقدکنندههای آلی مزایایی از جمله دوز پایین، تولید لجن کم و عدم تأثیر بر pH آب تصفیهشده را دارند. نمونههایی از منعقدکنندههای آلی رایج شامل پلیآمینها و پلیدیمتیل دیآلیل آمونیوم کلراید و همچنین ملامین، فرمالدئید و تاننها هستند.
خط تولید لختهسازها و منعقدکنندههای ما به گونهای طراحی شده است که تصفیه فاضلاب را بهبود بخشد و هزینه کلی انواع کاربردهای فرآوری مواد معدنی را کاهش دهد و تقاضا برای مواد شیمیایی تصفیه آب را در سناریوهای کاربردی مختلف برآورده کند.
زمان ارسال: ۱۵ فوریه ۲۰۲۳