تصفیه فاضلابمعمولاً شامل حذف فلزات سنگین و/یا ترکیبات آلی از پساب می‌شود. تنظیم pH از طریق افزودن مواد شیمیایی اسیدی/قلیایی بخش مهمی از هر سیستم تصفیه فاضلاب است، زیرا این امر امکان جداسازی زباله‌های محلول از آب را در طول فرآیند تصفیه فراهم می‌کند.
آب از یون‌های هیدروژن با بار مثبت و یون‌های هیدروکسید با بار منفی تشکیل شده است. در آب اسیدی (pH<7)، غلظت بالایی از یون‌های هیدروژن مثبت وجود دارد، در حالی که در آب خنثی، غلظت یون‌های هیدروژن و هیدروکسید متعادل است. آب قلیایی (pH>7) حاوی یون‌های هیدروکسید منفی اضافی است.
Pمقررات H درتصفیه فاضلاب
با تنظیم شیمیایی pH، می‌توانیم فلزات سنگین و سایر فلزات سمی را از آب حذف کنیم. در بیشتر رواناب‌ها یا فاضلاب‌ها، فلزات و سایر آلاینده‌ها حل می‌شوند و ته‌نشین نمی‌شوند. اگر pH یا مقدار یون‌های هیدروکسید منفی را افزایش دهیم، یون‌های فلزی با بار مثبت با یون‌های هیدروکسید با بار منفی پیوند تشکیل می‌دهند. این امر یک ذره فلزی متراکم و نامحلول ایجاد می‌کند که می‌تواند در مدت زمان معینی از فاضلاب رسوب کند یا با استفاده از فیلتر پرس فیلتر شود.
تصفیه آب با pH بالا و pH پایین
در شرایط pH اسیدی، یون‌های هیدروژن و فلز مثبت اضافی هیچ پیوندی ندارند، در آب شناور می‌شوند و رسوب نمی‌کنند. در pH خنثی، یون‌های هیدروژن با یون‌های هیدروکسید ترکیب می‌شوند و آب تشکیل می‌دهند، در حالی که یون‌های فلزی بدون تغییر باقی می‌مانند. در pH قلیایی، یون‌های هیدروکسید اضافی با یون‌های فلزی ترکیب می‌شوند و هیدروکسید فلز را تشکیل می‌دهند که می‌توان آن را با فیلتراسیون یا رسوب حذف کرد.
چرا باید pH فاضلاب را کنترل کرد؟
علاوه بر روش‌های فوق، می‌توان از pH آب نیز برای از بین بردن باکتری‌های موجود در فاضلاب استفاده کرد. اکثر مواد آلی و باکتری‌هایی که ما با آنها آشنا هستیم و هر روز با آنها در تماس هستیم، برای محیط‌های خنثی یا کمی قلیایی مناسب‌ترند. در pH اسیدی، یون‌های هیدروژن اضافی شروع به تشکیل پیوند با سلول‌ها و تجزیه آنها می‌کنند و رشد آنها را کند می‌کنند یا آنها را به طور کامل از بین می‌برند. پس از چرخه تصفیه فاضلاب، pH باید با استفاده از مواد شیمیایی اضافی به خنثی بازگردانده شود، در غیر این صورت به آسیب رساندن به هر سلول زنده‌ای که با آن در تماس باشد، ادامه خواهد داد.
زمان ارسال: ۲۴ فوریه ۲۰۲۳