لخته سازی و لخته سازی معکوس

لخته شدن
در زمینه شیمی ، لخته سازی فرایندی است که ذرات کلوئیدی از یک رسوب در فرم فلوک یا پوسته پوسته شدن از سیستم تعلیق به صورت خودجوش یا با افزودن یک شفاف بیرون می آیند. این فرآیند با بارش متفاوت است زیرا کلوئید فقط در مایع به عنوان پراکندگی پایدار قبل از لخته سازی معلق است و در واقع در محلول حل نمی شود.
انعقاد و لخته سازی فرآیندهای مهمی در تصفیه آب است. عمل انعقادی برای بی ثبات کردن و جمع آوری ذرات با تعامل شیمیایی بین انعقاد و کلوئید است و با انعقاد آنها به لخته سازی ذرات ناپایدار را فاش کرده و رسوب می کند.

تعریف مدت
به گفته IUPAC ، لخته سازی "فرایند تماس و چسبندگی است که به موجب آن ذرات یک پراکندگی خوشه هایی با اندازه بزرگتر تشکیل می دهند".
در اصل ، لخته سازی فرایند اضافه کردن یک فلوکولانت برای بی ثبات کردن ذرات بار پایدار است. در عین حال ، لخته سازی یک روش اختلاط است که باعث افزایش عمارت می شود و به حل و فصل ذرات کمک می کند. انعقاد مشترک AL2 (SO4) 3 • 14H2O است.

قسمت کاربردی

فناوری تصفیه آب
لخته سازی و بارش به طور گسترده ای در تصفیه آب آشامیدنی و در تصفیه فاضلاب ، آب طوفان و فاضلاب صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد. فرآیندهای درمانی معمولی شامل توری ، انعقاد ، لخته سازی ، بارش ، تصفیه ذرات و ضد عفونی است.
شیمی
در شیمی کلوئیدی ، لخته سازی فرایندی است که ذرات ریز به هم جمع می شوند. سپس ممکن است Floc به بالای مایع (opalescent) شناور شود ، در پایین مایع (رسوب) مستقر شود یا به راحتی از مایع فیلتر شود. رفتار لخته سازی کلوئید خاک از نزدیک با کیفیت آب شیرین ارتباط دارد. پراکندگی زیاد کلوئید خاک نه تنها به طور مستقیم باعث کدورت آب اطراف می شود ، بلکه به دلیل جذب مواد مغذی در رودخانه ها ، دریاچه ها و حتی بدنه زیر دریایی ، باعث ایجاد اتروفیک نیز می شود.

شیمی فیزیکی
برای امولسیون ها ، لخته سازی تجمع قطرات تک پراکنده را توصیف می کند تا قطرات فردی خواص خود را از دست ندهند. بنابراین ، لخته سازی مرحله اولیه (همبستگی قطرات و جداسازی فاز نهایی) است که منجر به پیری بیشتر امولسیون می شود. از فلوکولنت ها در ذینفع معدنی استفاده می شود ، اما می تواند در طراحی خصوصیات بدنی مواد غذایی و دارو نیز مورد استفاده قرار گیرد.

از بین بردن

لخته سازی معکوس دقیقاً برعکس لخته سازی است و گاهی اوقات ژلینگ نامیده می شود. سیلیکات سدیم (NA2SIO3) یک نمونه معمولی است. ذرات کلوئیدی معمولاً در محدوده pH بالاتر پراکنده می شوند ، به جز مقاومت یونی کم محلول و تسلط کاتیونهای فلزی یکنواخت. افزودنی هایی که از تشکیل کلوئید جلوگیری می کنند ، ضد فلوکولنت ها نامیده می شوند. برای لخته سازی معکوس از طریق موانع الکترواستاتیک ، اثر فلوکولانت معکوس را می توان با پتانسیل زتا اندازه گیری کرد. با توجه به فرهنگ لغت دائر ycl المعارف پلیمرها ، ضد عفونی کننده "حالت یا وضعیت پراکندگی یک جامد در یک مایع است که در آن هر ذره جامد مستقل و بدون ارتباط با همسایگان خود (دقیقاً مانند یک امولسیفایر) است. تعلیق های غیر کلوچه مقادیر عملکرد صفر یا بسیار کمی دارند.
لخته سازی معکوس می تواند یک مشکل در تصفیه خانه های فاضلاب باشد زیرا اغلب منجر به مشکلات حل و فصل لجن و وخیم شدن کیفیت پساب می شود.